Daari Tappisuva Gida

ಸ್ವಾಮಿ ಪೊನ್ನಾಚಿಯವರ ಕಥೆಗಳು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವುದು ನಾಲ್ಕು ಕಾರಣಗಆಂದಾಲಿ, ಒಂದು, ಮಲೆಮಹದೇಶ್ವರ ಬೆಟ್ಟಸಾಲುಗಳ ನಡುವಿನ ಬದುಕಿನ ಕುಲತ ಗಾಢವಾದ ಲೋಕಾನುಭವ. ಎರಡು, ಎಲ್ಲೂ ವಾಅಕೊಳ್ಳದ ನಿರುಮ್ಮಳ ಲೋಕದೃಷ್ಟಿ. ಮೂರು, ಕಥೆ ಬರೆಯುವ ಅಸಲಿ ಕಸುಬುಗಾಲಕೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಲೋಕದ ಕುಲತ ಕುಗ್ಗದ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ. ಬಹುಶ: ಓದುಗರನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವ ಎಲ್ಲ ಕಥೆಗಾರರೂ ಪಾಸಾಗಲೇಬೇಕಾದ ಕಡ್ಡಾಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಇವು. ಆದರೆ ಲೋಕಾನುಭವವಿಲ್ಲದೆ ತಮ್ಮ ಶರಣನ ಪಾಕೇಟಿನೊಳಗೆ ಇರುವುದೇ ಲೋಕ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿರುವ ತರುಣ ಕಥೆಗಾರರೇ ವಿಜೃಂಭಿಸುತ್ತಿರುವ, ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಕಡೆಗೆ ವಾಲದೇ ತಾನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲಾರೆ ಎಂದು ಎಡವುತ್ತಿರುವ ವಕ್ರವಕ್ರವಾಗಿ ಬರೆಯುವುದೇ ಕಥೆಗಾಲಕೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿರುವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೊನ್ನಾಚಿ ಸ್ವಾಮಿ ಮುಗ್ಗಲಸದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಕನ್ನಡದ ಈ ಕಥಾಕಾಲದ ಶುಭಶಕುನದ ಹಾಗೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಅಬ್ದುಲ್ ರಶೀದ್ (ಬೆನ್ನುಡಿಯಿಂದ)